«Սովորող-սովորեցնող» նախագիծ: 6-րդ և 10-րդ դասարանցիներ:
«Անուշ», Հովհ. Թումանյան: Մաս 1-ին
Реклама
Автор: marietsimonyan
«Ուսուցչի լաբորատորիա» կամ փորձի փոխանցման բաց համակարգ
Հայաստանում իրականացվող կրթական մշակվող-իրականացվող հեղինակային ծրագրերի հետ ծանոթացումը, դրանց ներկայացումն ու տարածումը ենթադրում է կրթական բաց միջավայրի ստեղծում՝ մատչելի-հասանելի յուրաքանչյուր շահագրգիռ անհատի, ուսումնական հաստատության համար: Այլընտրանքային-նորարար մանկավարժության ներկայացման, փորձի փոխանցման մեխանիզմների ստեղծումն և զարգացումը մանկավարժության զարգացման կարևոր նախապայման Է: Читать далее
Մի շրջանցեք բառը. մայրենին հենց բառ ու բանն է…
Լեզվամտածողության, լեզվազգացողության զարգացումը մայրենիի ուսուցման կարևորագույն խնդիրներից է, բառային աշխատանքները՝ դրա բաղկացուցիչներից: Բառարանները՝ բացատրական, ստուգաբանական, արմատական և այլն, դառնում են այդպիսի աշխատանքների համար լավագույն ուսումնական նյութը: Բառարանների բավականին ամբողջական հավաքանի է nayiri.com կայքը, որտեղ այսօր արդեն տեղադրված է 105 բառարան: Բառարանների ընթերցումը, դրանց հետ տարվող աշխատանքը մայրենիի գործունեության կարևոր, հետաքրքիր, արդյունավետ մաս են դառնում: Սովորողները ի՜նչ հաճույքով են կատարում լեզվական այդպիսի աշխատանքները:
Ուսուցչական երգչախումբ
Ուսուցչական մեր երգեցիկ խումբը… Ի՞նչն է կտրում ուսուցչին իր առանց այդ էլ աշխատաշատ առօրյայից, ի՞նչն է շաբաթը երկու անգամ ժամուկեսյան այս փորձերի շարժիչ ուժը, ի՞նչ է տանում ուսուցիչը մանկավարժություն այս ամենից… Ի°նչ է տալիս մտավորական ուսուցչին, ով մեծ մասամբ երաժշտական կրթություն չունի, երգչախմբային երկժամյա պարապմունքը:
Տեսանյութը՝ Արմինե Թոփչյանի
Տեսանյութը՝ Մարիետ Սիմոնյանի
Ծառ ծաղկեցավ, ճյուղ բազմեցավ…
Էլի ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան-յարն եմ սիրում... Սերը խոսք չէ, սերը գործողություն է: Սերը գործ է, ամենօրյա աշխատանք… Ցույց տուր արարքիդ, գործողությանդ միջոցով սերը, և քեզ կհավատան, կվստահեն…
Այս քարափը, որը դուք տեսնում եք, որտեղ «Բարեկամություն» ճամբարի հետ արվող ընդհանուր պարապմունքն էր այսօր, շատերն են հիշում՝ անմխիթար տարածություն, աղբանոց, անհեռանկար թվացող քարուքըռ: Այսօր՝ ծառ ծաղկեցավ, ճյուղ բազմեցավ… Մարդու երգել է գալիս… Այսօր սեբաստացիները իրավունք ունեն բացճակատ կանգնելու Մասիսի դիմաց և ասելու՝ «…Ինչպես անհաս փառքի ճամփա, ես իմ Մասիս սարն եմ սիրում»… Ակնհայտ է այդ սերը, տեսնում են մարդիկ, տեսնում և վստահում են այդ սիրուն՝ նվիրումով ու անմնացորդ… Դե, «Ես իմ անուշ Հայաստանին» բարձրաձայնելու համար էլ պիտի իրավունք ունենաս:
Հոգևոր ընթերցանություն
Սիրո օրհներգ: Պողոս առաքյալի առաջին թուղթը կորնթացիներին
Եթե խոսեմ մարդկանց և հրեշտակների լեզուներով, բայց սեր չունենամ, կլինեմ ինչպես մի պղինձ, որ հնչում է, կամ ինչպես ծնծղաներ, որ ղողանջում են։ Եվ եթե մարգարեություն անելու շնորհ ունենամ և գիտենամ բոլոր խորհուրդներն ու ամբողջ գիտությունը, և եթե ունենամ ամբողջ հավատը՝ մինչև իսկ լեռները տեղափոխելու, բայց սեր չունենամ, ոչինչ եմ։ Եվ եթե իմ ամբողջ ունեցվածքը տամ աղքատներին և իմ այս մարմինը մատնեմ այրման, բայց սեր չունենամ, ոչինչ չեմ շահի։ Սերը համբերող է, քաղցրանում է. սերը չի նախանձում, չի ամբարտավանում, չի գոռոզանում, չի հանդգնում, իրենը չի փնտրում, չի գրգռում, չարը չի խորհում, անիրավության վրա չի ուրախանում, այլ ուրախանում է Ճշմարտության վրա. ամեն բանի դիմանում է, ամեն բանի հավատում է, ամեն բանի համար հույս է տածում, ամեն բանի համբերում։ Սերը երբեք չի սպառվում…
Մնում են հավատը, հույսը, սերը, սրանք՝ երեքը, և սրանցից մեծը սերն է։ (գլուխ 13, 1-8,13)
